تاريخ انتشار :یکشنبه 8 ژانویه 2017.::. ساعت : 11:45 ق.ظ
فاقدديدگاه

۴ماه تا انتخابات ریاست‌جمهوری/ جنگ‌روانی برای تخریب روحانی

رد لیست شورای شهر اعلام‌شده از سوی شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان، تکذیب خبر آغاز فعالیت انتخاباتی دولت، انتشار خبرهای ضد‌و‌نقیض از کاندیداتوری محمدمهدی زاهدی، محمد‌باقر قالیباف و سعید جلیلی و حتی اعلام پرابهام کاندیدای زن برای انتخابات رئیس‌جمهوری، از جمله شایعاتی هستند که در هفته‌های اخیر فضای انتخاباتی را پرحاشیه کرده است. 
به گزارش شهریمیز به نقل از آفتاب‌نیوز؛ براساس فرضیه‌های فعالان سیاسی، ایجاد جنگ روانی و نبود ساختار اصولی در تشکیل حزب از دلایل اصلی چنین وضعیتی عنوان می‌شود. فرضیه نخست، موضوعی بود که روز گذشته از سوی دبیرکل حزب کارگزاران اعلام شد. غلامحسین کرباسچی، لیست منتشر‌شده اصلاح‌طلبان برای انتخابات شورای شهر را از اساس دروغ بیان می‌کند و می‌گوید: قاعدتا این رفتا‌ها در ماه منتهی به انتخابات صورت می‌گیرد و هدف آنها ایجاد جنگ روانی است. لیستی که ارائه شده از نظر ما خلاف است؛ برای خود مجموعه اصلاح‌طلبان هم جای سؤال دارد که چرا باید این اتفاق بیفتد، در لیست افرادی مطرح شده‌اند که با نگاهی مشخص می‌توان فهمید قصد ورود به انتخابات را ندارند. 
از سوی دیگر، یک عضو شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان نیز می‌گوید: جنگ روانی‌ای که در یک سال اخیر از سوی اصول‌گرایان به راه افتاده، برای تخریب روحانی است؛ برای همین سال گذشته محمدباقر نوبخت، معاون رئیس‌جمهوری، اتاق فکری برای ساماندهی این موضوع تشکیل داد. به گفته علی صوفی، اصول‌گرایان با ایجاد تشنج به‌دنبال این هستند به جامعه القا کنند که روحانی نمی‌تواند کاندیدا شود یا اینکه کارنامه و عملکرد خوبی نداشته است. نمونه بارز این نوع رفتارهایشان در مخالفت با برجام است. آنها بارها برجام را بی‌خاصیت و اتفاقی تمام‌شده اعلام کرده و وضعیت اقتصادی داخلی کشور را هم چاشنی آن کرده‌اند تا برنامه تخریب روحانی را کامل کنند.  او در توضیح بیشتر می‌گوید: در شرایطی که جناح تندروی پایداری اعلام کرده که حسن روحانی، رئیس‌جمهوری یک‌دوره‌ای است و از سوی دیگر، شورای نگهبان بیان می‌کند که تضمینی برای تأیید صلاحیت رئیس‌جمهوری برای دوره دوم وجود ندارد، مسلم بوده که ایجاد تشنج در فضای انتخاباتی، شگرد طیف اصول‌گرایان است. به گفته صوفی، نتیجه چنین صحبت‌هایی، این است که این روزها اخبار متناقضی درباره کاندیداتوری افراد و لیست‌هایی دروغین در انتخابات منتشر می‌شود. 
سه مؤلفه ‌خیز اصول‌گرایان
او با بیان اینکه اصول‌گرایان نه اجماع لازم را دارند و نه کارنامه قابل‌قبول برای ارائه به مردم، تأکید می‌کند که تشتت در بین اعضای این طیف باعث می‌شود هر گروهی هر روز یک کاندیدا معرفی کند؛ به امید اینکه محکی بزنند تا واکنش دیگر طیف‌ها را ببینند و از سوی دیگر، به‌دنبال شایعه‌سازی برای کاندیدای جناح مقابل هم هستند. به عقیده این عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت، اصول‌گرایان خیز برداشته‌اند تا در این دوره به‌طور جدی وارد کارزار انتخاباتی شوند. در اینجا سه مؤلفه مطرح می‌شود؛ اول اینکه این جریان سیاسی می‌خواهند از طریق رقابت با روحانی وارد شوند که طبق رویه قبلی آنها، این مؤلفه نمی‌تواند درست باشد زیرا توان رقابت با فردی همچون روحانی را ندارند؛ بنابراین می‌دانند سناریوی رقابت با روحانی امکان‌پذیر نیست، با این توضیح که اصول‌گرایان کاندیدایی با پایگاه قوی اجتماعی ندارند و عملکردشان در دوره‌های قبل هم چیزی جز یک کارنامه پرغلط نیست. مؤلفه دیگر، ورود اصول‌گرایان به انتخابات رئیس‌جمهوری، حذف روحانی و مؤلفه سوم هم تخریب او است. از آنجایی که فاقد مؤلفه اول هستند، بنابراین روی به تخریب یا حذف روحانی آورده‌اند؛ غافل از اینکه ضعف بزرگ اصول‌گرایان در کادرسازی است؛ به عبارت دیگر، آنان در معرفی نیروهای قبلی موفق نبوده‌اند که یکی از همین کاندیداها، محمدباقر قالیباف است. بااین‌حال، روز گذشته شهردار تهران در پاسخ به خبرنگاری درباره احتمال حضور او در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده، به‌طور تلویحی قصد نامزدی خود در انتخابات را رد نکرد. قالیباف البته با تأکید بر اینکه وظیفه من کار و خدمت به مردم است و جایگاه آن اهمیتی ندارد، گفت: جایگاه اهمیتی ندارد، مهم خدمت به مردم است. 
اشکالات ساختاری در تشکیل احزاب
در بسیاری از کشورهای دارای نظام دموکراتیک و ثبات سیاسی، احزاب‌های مختلف فعال هستند و از دل احزاب کاندیدا‌هایی معرفی می‌شوند که کارزار انتخاباتی را قدرتمند می‌کنند اما وجود اشکال‌های ساختاری در تشکیل احزاب در ایران موجب شده تا با نزدیک‌شدن به انتخابات، فضای رقابتی مطلوبی را شاهد نباشیم؛ موضوعی که صوفی نیز به آن اشاره می‌کند و می‌گوید: در کشور ما احزاب جایگاهی ندارند و پا نمی‌گیرند. اگرچه در قانون اساسی و ساختار حکومتی تأسیس حزب مجاز است اما نقشی برای احزاب دیده نشده است. به‌عنوان مثال، در کشورهای پیشرفته وقتی احزاب، کرسی‌های مجلس را می‌گیرند، به تعداد کرسی‌ها می‌توانند نقش‌آفرینی یا ائتلاف کنند یا کابینه تشکیل دهند اما پیشینه تاریخی ایران درزمینه راه‌اندازی احزاب منفی است زیرا درنهایت به خیانت متهم و کنار گذاشته می‌شوند. درواقع، احزاب از جمهوری‌اسلامی گرفته تا نهضت آزادی و جبهه ملی نتوانستند میدان را در دست بگیرند. نبود تضمین ادامه فعالیت احزاب و بروز مشکلات عدیده در حین کار، مواردی است که عضو شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان نسبت به آن انتقاد دارد و می‌گوید: اگر دو حزب قوی اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان فعال بودند، می‌توانستند رقابتی تنگاتنگ و فضایی قوی برای انتخابات رئیس‌جمهوری رقم بزنند؛ نتیجه چنین وضعیتی، این است که عموما تصمیم‌گیری‌ها لحظه‌ای، قبیله‌ای، سفارشی و هیجانی باشد. 
ورود به فضای انتخاباتی ممنوع! 
از سوی دیگر، وجود احزاب قوی می‌تواند فضا را در ماه‌های منتهی به برگزاری انتخابات پرشور کند اما صوفی توضیح می‌دهد: کاندیداها باید دو ماه به انتخابات، استان به استان سفر کنند و از برنامه‌های انتخاباتی خود حرف بزنند اما در ایران حتی می‌گویند، ۶ ماه مانده به انتخابات، ورود زودهنگام به فضای انتخاباتی است. 
به اعتقاد او، همه این موارد به‌علاوه استفاده از ابزارهای قدرتی برای حذف رقبا، دست به دست هم می‌دهند تا فضای سالم و مطلوبی را در آستانه انتخابات شاهد نباشیم. در این میان، باید مراقب مهندسی‌کردن انتخابات هم باشیم. علت دیگری که برای تکذیب و رد لیست‌ها و کاندیدای انتخاباتی مطرح می‌شود، این است که اصول‌گرایان به دنبال جا‌انداختن کاندیدای موردنظر خود به مرور زمان و ارزیابی افکار عمومی نسبت به آن هستند که عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت با رد این فرضیه می‌گوید: این موضوع در شرایطی است که اصول‌گرایان می‌توانستند به اجماع برسند اما در انتخابات رئیس‌جمهوری سال ۹۲، تعویق در معرفی کاندیدا از سوی آنها به جایی رسید که کاندیدایی از جناحشان حاضر نشد از صحنه کنار برود. آنان با نداشتن وحدت، در طیف خود هم زیر سؤال هستند و باید پاسخگوی طیف خویش نیز باشند.
منبع: وقایع اتفاقیه

برچسب‌ها:

نظرات بسته شده است.