آبشارهای طبیعی گرمی مغان مغفول مانده اند |

روح الله محمدی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به ظرفیت های گردشگری طبیعی شهرستان گرمی افزود: در تمام بخش های این شهرستان آبشارها پراکندگی داشته و بخشی از جاذبه طبیعی منطقه هستند.
او افزود: در بخش مرکزی دره آبشارها (شوله لر دره سی) واقع شده که بیش از ۳۰ آبشار در مسافت سه کیلومتری واقع شده است.
وی اظهار کرد: ارتفاع آبشارها از پنج تا ۳۰ متر بوده و زیبایی بصری آن ها موجب شده سالانه هزاران گردشگر به این منطقه سفر کنند.
محمدی گفت: در بخش انگوت و در ژئوپارک دومولی نیز ۲ آبشار دومولی و چالاچوخور واقع شده است.
او ادامه داد: در بخش موران نیز ۱۵ آبشار وجود دارد که آبشار سلاله واقع در این منطقه با بیش از ۳۰ متر مرتقع ترین آبشار شهرستان محسوب می شود.
وی افزود: پراکندگی آبشار ها به حدی است که می توان گفت در مجاورت اغلب روستاهای بخش موران و مرکزی آبشار واقع شده است.
شهرستان گرمی مغان در شمال اردبیل واقع شده و یادگار ایران باستان و بجای مانده از دوران کهن تیموری و اشکانی است که میراث فرهنگی نقش بسته در لابلای صفحات سرگذشتش اهمیت تاریخی این منطقه را فریاد می زند.
بر اساس اعلام اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان اردبیل ، گرمی با ثبت بیش از ۲۲۰ اثر بیشترین آثار تاریخی ثبت شده در استان را دارد.
به گفته کارشناسان ، آثار تاریخی گرمی بیشتر در درون تپه ها و قلعه های باستانی در خاک مدفون بوده و این ویژگی در پاسداری از میراث فرهنگی این منطقه در رهگذر زمان نقش مهمی ایفا کرده است.
قلعه های تاریخی آنزر ، یئل سویی و برزند در بخش انگوت ، تپه های باستانی آغامعلی در بخش مرکزی ، تپه سلاله در روستای سلاله و خرمن تپه سی در روستای شیخ لر بخش موران و شاه تپه سی که محل تاجگذاری نادر شاه افشار بوده از تاریخ پرفراز و نشیب و قابل تامل گرمی حکایت دارد.
از دیگر جاذبه های تاریخی گرمی قبور خمره ای و صندوقی شکل روی تپه های طبیعی کوچک در بخش موران است که در بین مردم به نام (دوه بوینی) یعنی گردن شتر شهرت دارد.
سیدمحمد ابراهیمی در کتاب پژوهشی در جغرافیای مغان از بررسی های ژاک مورگان باستان شناس فرانسوی در سال ۱۹۰۱ میلادی در گرمی خبر داده و نوشته است: این باستان شناس اشیای بدست آمده از قبور تاریخی گرمی را از ۲۱۰۰ تا ابتدای هزاره اول قبل از میلاد تاریخ گذاری کرده است.
به عقیده صاحبنظران یافته شدن نخستین پارچه بازمینه شطرنجی و نشان خورشید در روستای سلاله بخش موران که در موزه ملی ایران نگهداری می شود ، آثار ویران شده یک شهر در اطراف روستای شکراب در زمین های معروف به شت و قبر هایی احاطه شده از سنگ در بالای کوه صلوات از صفحات کتیبه ضخیم تاریخ گرمی است که حیرت هر بیننده ای را برمی انگیزد.
گفته می شود سنگ قبرهای تاریخی گورستان حفاظت شده روستای آلیله بخش مرکزی گرمی با نقوش هندسی دوره اسلامی مربوط به تیموریان بوده و قدمت این سنگ ها به ۷۵۰ سال پیش برمی گردد.
بر اساس تحقیقات باستان شناسان، شهر گرمی در قدیم الایام یکی از مراکز عمده استقرار اشکانیان بوده و آثاری از دوره اشکانی در روستاهای رمضانلو ، دریامان و پرمهر این شهرستان کشف شده است.
۶۰۱۸/۶۰۱۶