تاريخ انتشار :شنبه 8 فوریه 2014.::. ساعت : 11:40 ب.ظ
فاقدديدگاه

بعد از31سال باز هم ” سرباز سر افرازم من”

یادخاطرات دوران دانش آموزی که مصادف با آغازپیروزی انقلاب اسلامی‌و جنگ بود به خیرباد، دیروز وقتی عکسهای قدیمی‌رانگاه میکردم یاددهه فجرسال ۶۱ افتادم وبد ندیدم سطوری بنویسم و یاد دوست شهیدمان ابوالفضل اله قلیزاده وسایرعزیزان راکه مظلومانه نشکفته خفتند راگرامی‌بدارم.

سال۱۳۶۱ بود.اینگارهمین دیروزبودکه دردبیرستان شهید بهشتی کلیبرگروه سرودی تشکیل دادیم ودرمراسمات گوناگون شهر پا به پای رزمندگان  جنگ تحمیلی به فعالیت فرهنگی مشغول شدیم. ۱۵سال داشتم.دراجرای سرود برای تکخوانی انتخاب شدم.

gholamreza

سرود حماسی: « سرباز سرافرازم من – جان بر کف وجانبازم من» را هنوزهم از اول تا اخرتوی حافظه ام دارم، بچه‌های پشت سرمن در تصویرازراست : اصغر اذرنیا، اصلان میرزایی،جمشید خدادادی ,ومحمد حسین زاده از خدا افرین بودند.به جهت اینکه بعد ازتک خوانی در همخوانی اشتباهی رخ ندهد یاداشت متن سرود با خط خوانا و بزرگ به پشت من چسبانده شده بود .مسِول کشیدن پرده موظف بود به محض اتمام سرود پرده سن را بکشد تا کاغذ پشت مرا تماشا گران نبینند.اما ازبس جوگیرشده بودیم که بی توجه به فرمان کارگردان برگشتن به عقب همان وخنده تماشا گران همان .

برچسب‌ها:

نظرات بسته شده است.